Chardonnay

Who doesn't know Chardonnay? Who doesn't like Chardonnay? Well, I don't and in this post I am just going to explain why.

Chardonnay is a very common wine, but it is in fact the name of the most popular and possibly the most versatile grape in the world. The Chardonnay grape is so popular because it is easy to grow – that is probably why so many grape producers champion it.

Chardonnay grapes grow in a wide range of conditions all over the world. In California it is the most widely planted white grape. It can grow in cool damp conditions and in hot arid regions. Chardonnay has a propensity for acid and glycerin, which is responsible for giving it a velvety texture – this is what is important in this type of grape. Some argue that it is also so popular because it has little indigenous character of its own and instead displays the characteristics of the soil and climate where it is grown. In France it is a key ingredient in Champagne and is the grape in Chablis. In Spain it is used to make Cava. Another Chardonnay often sited as worth trying is the Jean Rijckert Macon-Villages. To put it in 00's business terminology: flexibility, adaptability and integrated character are the key words that characterize the wide usage of chardonnay. (most of the info is copy-paste from Wikipedia and googling)

I have yet to try a Chardonnay that I like.

Upper class readers might think, "well you probably can’t afford one" and their point will be absolutely valid. But exactly here comes the contradiction with Chardonnay's success, which is also the reason why I am so passionately against it and all that it stands for.

It is not a coincidence that Chardonnay became the most popular white wine in the 1990s, the decade when mass consumption hit unprecedented levels in Europe, America and East Asia, adding a new -ism to our everyday vocabulary, consumerism.

The middle class enjoying more access to money than ever has pursued 'class'. Chardonnay combines a name with a high degree of recognition, one that can be used to communicate messages about one's ‘taste’ and class; it has a theatrical quality, since in order to pronounce it right you need to add a French "rrr" which implies that you may speak French -still the ultimate indicator of proper middle class upbringing along with piano lessons- but without actually risking being asked about being a francophone or not, a question that, in most cases, will cause the embarrassment of either part; it is the favorite wine of “celebrity” (pause to puke) chefs; and is in abundance in any supermarket you choose to go to.

And this is where the problem lies. Unless you are willing to spend above 50 Euros (49,9999 Pounds ;-)) and you really know how to choose your liquor, the Chardonnay you will get will most probably be shit. The finesse and style one is assuming when suggesting having a Cha"rrr"donnay never lasts after the first sip. The result is that we end up with shit wine in our glasses; what is worse, we are forced to pretend it is good in order not to reveal our poor judgment and lack of familiarity with wines.

To throw some Adam Smith in the text, the process begins with the "consumer" (since you are nothing else but a spineless bloodsucker) wanting to drink wine. The wines available are completely unknown so in order to preserve the 'class' impression the middle class consumer will go for the easy solution, Chardonnay. This is the demand side. The "offer" side is that being as versatile and easy to grow as it is, the cellars of wine makers are full with Chardonnay wine which needs to be sold to the class seeking idiots, us. The consequence is 600 different kinds of "Chardonnay" dominating the wine section of supermarkets. Those wonderful white pinot grigio, simple dry, and house wines are hard to find among the hordes of chardonnays invading from California, Chile, South Africa, Australia etc.

So, to conclude, what we have is a partially premeditated conspiracy to hypocrisy between the consumer, the producer and the "pimps" (supermarkets etc) to promote bad taste dressed as finesse; to promote satisfaction and “pleasure” through the consumption of shit. Chardonnay is the epitome not only of the sell-out of taste to consumption, but of the redefinition of taste to fit consumption, that is the battle cry of the vulgar materialism of our times.


Disclaimer: The author is not spending more that 15 euros on a bottle of wine, unless when dining with very specific company, so no I am not a smart ass loaded with money, who can afford drinking good wines. Also, my personal experience comes only from a few European (and European-looking) countries and China, so I -proudly- confess guilty to the crime of generalizing.

The Trabant is back!

IndiKar a group of car engineers and designers has announced that it has designed the successor to the legendary DDR car. The new Trabbi will be battery powered, following an increasing demand for emission-free cars.

All that is left is to find the investors...

Clich here for more

Art in times of recession

In 1939 the Ministry of Information in England set up the War Artists' Scheme (W.A.S), devised by the then director of the National Theatre, Kenneth Clark. One of his tasks was to organize the safeguarding of the national collections. Paintings, like humans, were evacuated from the cities, taken away and hidden down the mines in Wales.

The state funded artists to paint and depict the war-torn landscape and photographers to document the war effort. The theatre was suddenly right at the heart of society, touring everywhere, with plays asking important questions about life, uncertainty, peace, community, humanity. Short trailers and documentaries were made and broadcast, to point out that ‘although we know what we’re fighting against, we sometimes forget what we’re fighting for: to be free to work, to play, to listen and look at what we want to’. There was a 'painting of the month' at the National Gallery, bringing a painting out of the mines and on show gathering queues of people to see it around Trafalgar square. Ballet shows were taken into the factories as an initiative of CEMA (the council for the encouragement of music and the arts). Free lunchtime concerts were given and documentary-makers, dancers, actors and photographers, were considered to be part of the national treasure (with the state giving them jobs in the country in order to keep them out of the forces because they were too valuable to expend!)

Art, in conclusion, became part of the national conversation and available to all (something that was of course always the norm in communist countries), its status radically changed forever. The idea was that even in the darkest days of the war people must prepare for peace and ‘make a better peace’ than they had before!

As history repeats itself in these tough recession times, cultural centres, theatres, operas, galleries etc. are falling like dominoes, all around the globe. As art depends on public sector, big private money (banks, millionaires, giant corporations) and audiences who now have very little money to spend, it is facing collapse and decline. Creative arts, music, crafts and so on are a big part not only of the economy but also of boosting low morale and playing a major part in recovering from hard times. But can the arts community rise through the current challenges, giving way to an incredibly powerful time and a changed post-recession society? Or will it (stupidly in my opinion) back away, become defensive (no need for pretty pictures in recession times) and disappear, leaving us even poorer?

(inspiration and quotes from Alan Yetob's wonderful BBC documentary Imagine 2009: Art in Troubled Times)

ps: i don't write often but when i do i can't shut up :o

Nirvana vs Rick Astley

"Ελλάδα 2010: Τα παιδιά των μεταναστών" μια θλιβερή ιστορία

Το συγκεκριμένο θέμα μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι. Εν ολίγοις βαράω κόκκινα με την μαλακία που δέρνει ελληνικό κράτος καθώς και όλους τους ελεεινούς ανθρώπους που σφυρίζουν αδιάφορα για το συγκεκριμένο θέμα ή που ακόμα χειρότερα αντιτάσσονται σε αυτό. Όπως και να έχει όμως this is not about me αλλά για όλα αυτά τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει -μεγαλώνουν- στην Ελλάδα ως παιδιά μεταναστών. Συνολικά 300.000 παιδιά που η ελληνική πολιτεία αρνείται να αναγνωρίσει ως έλληνες πολίτες παρά το γεγονός ότι αυτά έχουν περάσει όλη τους τη ζωή στην Ελλάδα.

Μια πολύ καλή ενέργεια έγινε από το Βρετανικό συμβούλιο στην Ελλάδα το οποίο έτρεξε το 2008 το project Imagine your Future. Το project περιλάμβανε νέα παιδιά που έχουν background σχετικό με μετανάστευση να λένε τις ιστορίες τους και τις προσδοκίες τους με ένα οπτικοακουστικό τρόπο. Ο στόχος ήταν να διπλός, από τη μία να εκπαιδεύσουν τα παιδιά στη χρήση νέων τεχνολογιών και συγχρόνως το τελικό αποτέλεσμα αυτής της ενασχόλησης να είναι ένα μήνυμα που ίσως να κάνει τη βαρήκοη κοινωνία να ακούσει κάτι.

Το project έτρεξε και σε άλλες χώρες και μπορείτε να δείτε μερικά επιλεγμένα βίντεο στο site του British council.

Δείτε το βίντεο της Γιάννας που ήρθε από την Τασκένδη, του Χρίστου, του Vini που περιμένει να βγει από τη φυλακή για να βρει την Besa, και του Albert που είναι δυστυχώς και αυτός στη Φυλακή.

Επίσης ένα trailer από ένα ντοκιμαντέρ που πολύ θα ήθελα να δω και όποιος έχει πληροφορίες για αυτό plz share!

"2nd Generation" Documentary trailer from videoguerra on Vimeo.

Alice in Wonderland

Have never been a big fun of Alice in Wonderland however after watching the trailer I got very excited. The downside of this is that we have to wait until next March 2010. I hate this bloody teaser concept. Dont fucking give us a teaser, give us a film we can watch in the next 2 weeks!!!

Ο καφές φάρμακο κατά του διανοητικού εκφυλισμού

Χα!

Το σχετικό άρθρο της ελευθεροτυπίας εδώ

Why low cost airlines are so cheap?

In case you ever wondered how come they are so cheap here's the answers to your questions. Nothing that we didnt really know but a nice way to visualise this

We choose to go to the moon

As this week is the 40 year anniversary of landing on the moon (or from the day we were told that we landed on the moon-for all the disbelievers) here's one of the inspirational speaches from JFK. Below is the short version but if you want the big version you can click here. Now if you'd like to feel the full experience of Apollo enter this site and go through the 11 stages that will take you to the moon. Enjoy!

Economist: Thinking Spaces

In an attempt to attract younger audiences that are more tech savvy the Economist has commisioned this very cool website. The idea is to navigate through the "thinking spaces" of various interesting/inspiring? people and ultimately as a means of engagement upload your "thinking space". Havent tried this yet but I reckon it follows the same principle of social networks but ina smaller scale.

Have a go with the website here. For sure a great web design job...

Blazed & Confused

Here's the Heineken version which is pretty funny

and here's the Snoop Dog version announcing his summer tour :-P

Summer is Short. Read a story

The best short fiction is only small in terms of word count. The form's true practitioners place a premium on concision even as they allow their imaginations free rein. That tension between control and freedom is where the short story lives.

—Richard Russo

- 52 stories -

Hamas says Israel dumping aphrodisiac gum on Gaza (!!!)

The original text follows... it is a good illustration why although I don't believe that Israel wants a solution, I consider Hamas a real threat to Palestinian society...


GAZA CITY (AFP) — Hamas suspects that Israeli intelligence services are supplying its Gaza Strip stronghold with chewing gum that boosts the sex drive in order to "corrupt the young," an official said on Tuesday.
"We have discovered two types of stimulants that were introduced into the Gaza Strip from Israeli border crossings," Hamas police spokesman Islam Shahwan told AFP.
"The first type is presented in the form of chewing gum and the second in the form of drops," he said.
The Islamist movement that has run the densely populated and impoverished Palestinian territory for the past two years said it has detained members of a gang that helped to bring in the products.
"They admitted during the investigation they were linked to the Zionist intelligence services," he said.
One suspect said he had received the products from an Israeli intelligence officer at a cut-rate price "with the officer saying they did not want money, but to distribute the products among the young people of Gaza," Shahwan said.
"The intelligence services are aiming to corrupt the young generation by distributing these products among students."
The story came to light after a Palestinian man filed a complaint that his daughter had experienced "dubious side effects" after chewing the offending gum, Israeli media reported.
The Israeli military declined to comment officially on the allegations, which one military source termed "absurd."

The operation system wars

The battle between google and microsoft's second front. Google is trying to do the unthinkable: beat microsoft in its own game by targeting Gate's battleship -the windows.

Google announced that by the second half of 2010 its new operation system "Chrome" will be on sale with new pc's around the world. It will be for free and have all the necessary office-like programs for a user to start up. Will Chrome achieve something that neither linux nor macs have managed to do, break MS's empire?

An interesting war to follow... more here

(Long live Mac OS!)

Google Vs Bing

Microsoft's new search engine is here to challenge Google's empire. Its the first time that a decent rival comes up and it looks like it has the teeth to grab a big share of the pie. For all of you that doubt it, go on, test both search engines at the same time here!

Twitter Stats

Νεα στατιστικά για το twitter παρουσιάζουν μια διαφορετική εκδοχή σχετικά με το πόσο γρήγορα εξαπλώνεται. Τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία είναι ότι το 53% δεν έχει followers, το 56% δεν ακολουθεί κανένα ενώ το 55% των χρηστών δεν το έχει χρησιμοποιήσει ποτέ! Προφανώς το hype οδήγησε πολύ κόσμο να εγγραφεί αλλά αυτό που βρήκαν δεν κατάφερε να τους κρατήσει. Ακόμα πιο ενδιαφέρον το γεγονός ότι μόλις το 10% των χρηστών ευθύνονται για το 90% των tweets που και μειώνει ακόμα περισσότερο των αριθμό των πραγματικά ενεργών χρηστών.

Παρόλα τα στατιστικά όμως έχει το twitter παρουσιάζεται ίσως ως η καλύτερη πλατφόρμα που υπάρχει σήμερα για γρήγορη ενημέρωση όταν κάτι σημαντικό είναι σε εξέλιξη. Τα πρόσφατα παραδείγματα της τρομοκρατικής επίθεσης στη Βομβάη, των δεκεμβριανών αλλά και του Ιραν ανάμεσα σε άλλα δείχνει το πόσο χρήσιμη είναι αυτή η πλατφόρμα. Και φυσικά η επιτυχία βασίζεται στην ελεύθερη χρήση από τους πολίτες που μπορούν να αναμεταδώσουν πληροφορίες από σημεία που ο παραδοσιακός τύπος και πηγές ενημέρωσης δεν μπορούν καν να εισχωρήσουν.

Για περισσότερα stats από την έρευνα της Hubspot εδώ

paidikoi iroes pidiosasan

my friends are the best 2

3 birds for ever...

Anger Management

Understanding anger

It's important to realise several things about anger before you start tackling it. First, anger is a normal process that has allowed humans to evolve and adapt. It isn't a bad thing in itself, but problems occur if it isn't managed in the right way.

Anger is also a mixture of both emotional and physical changes. A big surge of energy goes through your body as chemicals, such as adrenaline, are released.

Once the cause of the anger is resolved, you may still have to deal with the physical effects - all that energy has to go somewhere. This can be taken out on another person, such as a partner, or an object - by punching a wall, for example. This last option can lead down the road to self-harm.

The other alternative is to suppress the energy until the next time you're angry. This may mean you release so much pent-up emotion that you overreact to the situation. Realising this can lead to feelings of shame or frustration when you reflect on your actions, and to further repression of your feelings.

On the other hand, just letting your anger go in an uncontrolled fashion can lead to a move from verbal aggression to physical abuse - don't forget, the other person is probably feeling angry with you too.

But there is a flip side to anger. Because of the surge of energy it creates, it can be pleasurable. This feeling is reinforced if becoming angry allows the release of feelings of frustration, or if a person's response to your anger gives you a sense of power.

It's important to acknowledge and keep an eye on this side of the problem - it can have an almost addictive element.

Resolving the issues

If your anger is not resolved by this, make sure you've given enough thought to what exactly you’re angry about. It will usually involve a person, but not necessarily the one who's the target of your anger in the situation and this is the person you need to work the situation out with.

You need to be sure exactly what you're angry about before you can resolve it. It will usually involve a person, but not necessarily the one who's the target of your anger in the situation and this is the person you need to work the situation out with.

To do this, find a time to raise the problem when you feel more in control of your temper. It may be a good idea to agree a time in advance.

It may feel like a tall order to discuss the issue without getting angry, but following a plan may help. Professor Richard Nelson-Jones has developed a good structure to use, called CUDSAIR. This stands for:

• Confront
• Understand
• Define
• Search
• Agree
• Implement
• Review

First, it's important that you confront the problem and not the person. State the nature of the problem and how it makes you feel. Be clear that it's the problem - not the person - that makes you feel like this. This way you'll develop a joint definition and ownership of what's going on.

Next, it's important to understand each other's view of the situation. It may help to agree that each person should be able to say what they think about the problem without being interrupted by the other. After this, identify areas where you disagree. Don't discuss the disagreements yet, just agree that you disagree. This is how you define the problem.

The next step is to search for solutions. Here, be as outrageous as you like - but again, don't make personal attacks. Generate as many possible solutions as you can - at the moment, it doesn't matter how unrealistic they seem.

Finally, you have to agree on a solution. This is probably the most delicate part of the whole process. It's important that you both make concessions and acknowledge those that the other person has made. It's also important not to have unrealistic expectations - it's likely that the final solution won't be ideal for either of you, but the resulting compromise will probably be better than the problems the anger generated.

It's important that you both keep to the agreement. It's also important not to overreact to any breaches. Point them out, but there's no need to get angry. You have the agreement to back you up.

However well you both stick to the agreement, it's worth having a review some time in the future to go through the CUDSAIR model again and see if things can't be improved further.

Recommended reading: Human Relationship Skills by Richard Nelson-Jones, ISBN 0415385873.

available here

If you want to become a lecturer in the UK you'd better be white and male

According to an article in the Times, in 2004 there were only 10 female black lecturers in british Academia.
Also, "people from non-white backgrounds make up 17 per cent of researchers, just under 9 per cent of lecturers, 6 per cent of senior lecturers and 4.4 per cent of professors". The american researcher was shocked by white male predominance in academia.
The article is very well written and revealing

This shows that the so-called 'multiculturalism' and 'openess' of british society is superficial, it is just a discourse meant to conceal their good old elitism and racism...

Michael Collins

Following up a conversation when the 3 birds reunited in HK, I have found more quotes by Michael Collins, as presented in the 1996 Movie

Michael Collins (to the brits): Give *us* the future, we've had enough of your past. Give us back our country, to live in , to grow in, to love.

Michael Collins: There was a man in west Cork who proposed to five sisters.
Kitty Kiernan: I suppose they all refused.
Michael Collins: Then the father died and he proposed to the mother.
Kitty Kiernan: Are you trying to tell me something?
Michael Collins: I was working up to a proposal.

[Michael Collins arrives at the ceremony to take down the British flag]
British officer: You're seven minutes late, Mr. Collins.
Michael Collins: You've kept us waiting 700 years. You can have your seven minutes.

[as the British flag comes down]
Michael Collins: So that's what all the bother was about. (!!!)

Michael Collins: There is one weapon that the British cannot take away from us: we can ignore them.

Michael Collins: I hate them for making hate necessary, and I'll do what I can to end it.

Soames: The problem with the Irish is that they'll sing at the drop of a hat, but ask them to talk and they won't.

[Collins and his men have just intercepted an intelligence report from the Royal Irish Constabulary]
Michael Collins: Jesus, these bastards know more about us than our own mothers.

Tovbekarlar Yarisiyor - Penitents compete

The Turkish TV station Kanal T announced that in September it will launch a new reality show.
"Who cares" would be the normal answer, but wait to read about its content.

The new reality show instead of human trash like Jade Goody and other spineless celebrities, will feature 4 priests (muslim,
orthodox, jewish and buddhist) that will try to convert ten atheists to their dogmas! Those atheists who will eventually
convert will win a trip to a holy destination of their new religion. Apart from the business part of it (we can all imagine how popular the reality show will become), Kanal T's director said that "Petinents compete" will familiarise the turkish viewers with other religions...

In any case it will portray the most basic truth about organised faith, that it is only a show...

Michael Jackson: Richer in death than life

Ο βασιλιάς της ποπ μπορεί να πέθανε φτωχός αλλά λίγα 24ωρα αργότερα κατάφερε να κατακλύσει τα charts με τους πιο πετυχημένους δίσκους του. Στο λίνκ εδώ μπορεί κανείς να δει ότι στα charts του itunes σε 22 χώρες ο Jackson είναι Νο1 σε 19 από αυτές ενώ σε πολλές χώρες μονοπωλεί τα charts με περισσότερους από ένα δίσκους!

Νομίζω ότι εδω κολλάει απόλυτα το The King is dead, long live the King!

Meaningful research jobs...

"Subject: Postdoc or PhD needed for research into trade in hair extensions in China

We are curently putting together a research coucil funding bid to
carry out comaprative research in India and China in the trade in hair extensions. We are looking for a post-doc or someone about to complete
their PhD with experience of living and carrying out research in China. The work will be dependent upon a successful funding bid.
Please contact sophierose.woodward@ntu.ac.uk if you think you have
appropraite experience. The project is bridging social science and
design, so ideally a social science person, although we are flexible
and also anyone who has connections with Chinese universities is good
too."

...no comments... but could someone please contact this person and ask if by "appropriate experience" bolding 30 year olds are excluded?

Blackberry Vs Apple

Blackberry takes a shot at Apple



And Apple responds..

How rationalising can destroy your talent

Ralf Guldahl, famous golf player in the 30s and 40s, suddently  lost his talent.

Why? Can talent be lost just like that? Well, this article argues that it can be lost

and the best way to do it is through rationalising it...

Hoi An - Vietnam

Perhaps the most beautiful city of Vietnam!

Hanoi - Vietnam

Ανόι, η πόλη της κόρνας και του δικυκλου. Crossing the street is an advenure on is own. Still, I love it.

ps. ζέστη!!!!!!

Hong Kong - Last Night

The blog is travelling in Asia. The beautiful view is from the mountain of the Hong Kong Island. It is the most futuristic city I've ever been!

Meet Boone Oakley

Να και ενα creative agency που δείχνει εμπράκτως τη δημιουργικότητα του. Το καινούριο εταιρικό site είναι embedded στο youtube και αρκετά αστείο. Χαζεύοντας μερικές από τις δουλειές τους τελικά καταλήγω ότι  αυτά τα μικρά independent agencies είναι ικανά για τις πιο δημιουργικές δουλειές συγκριτικα με τα μεγάλα αρτηριοσκληρωτικά (τι δύσκολη λέξη!) networks.  Well done!

The Internet Mapping project

Το internet mapping είναι ένα project του  Kevin Kelly (συντάκτης του Wired. Γράφει στο blog του:

The internet is vast. Bigger than a city, bigger than a country, maybe as big as the universe. It's expanding by the second. No one has seen its borders.

And the internet is intangible, like spirits and angels. The web is an immense ghost land of disembodied places. Who knows if you are even there, there.

Yet everyday we navigate through this ethereal realm for hours on end and return alive. We must have some map in our head.

I've become very curious about the maps people have in their minds when they enter the internet. So I've been asking people to draw me a map of the internet as they see it. That's all. More than 50 people of all ages and levels of expertise have mapped their geography of online.

 

Το concept είναι πολύ εξαιρετική ιδέα και οι χάρτες που έχει μαζέψει μέχρι στιγμής ακόμα καλύτεροι! Ίσως να κάνω και εγώ ένα χάρτη και να του τον στείλω :-)

Οι υπόλοιποι χάρτες εδώ.

Το blog του Kevin Kelly εδώ

T Mobile - Life's for Sharing

Ο λόγος για την T Mobile, που φέτος όπως όλα δείχνουν είναι η χρονιά τους. Πίσω από την καμπάνια βρίσκεται η Saatchi και η Mediacom που φαντάζομαι θα συλλέξουν ουκ ολίγα βραβεία φέτος.  Η αρχή έγινε με το χορό της Liverpool Street το οποίο παρόλο που δεν ήταν κάτι το καινούριο μιας και το flash mobbing είναι ήδη παλιά τακτική έγινε τεράστιο hit και άκρως επιτυχημένο viral (αμα πιάσει το PR τύφλα να έχουν οι διαφημιστές). Το έξυπνο σημείο όμως της καμπάνιας είναι ότι χρησιμοποιήσε το publicity από το πρώτο event για να τραβήξει κόσμο στο επόμενο event. Και εκεί λοιπόν που ανακοινώσαν το event και το προωθήσανε virally να σου 13.500 άτομα εμφανίζονται στην Trafalgar Square νομίζοντας ότι θα αρχίσουν να χορεύουν. Όμως αντί για χορό τους περίμεναν μικρόφωνα με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο καραοκε του κόσμου.

 

Άλλη μια φορά το event κάνει το γύρο του διαδικτύου και της αγγλικής επικαιρότητας με δωρεάν δημοσιότητα και το πιο σημαντικό φυσικά, κάνει το brand supercool. Έχοντας πάρει φόρα όμως δεν σταματήσανε εκεί. Να'σου η Abbey Clancy, τοπ μοντελ rising star να δίνει show στο γυμναστήριο χορεύοντας και "τραγουδώντας" Britney Spears. Και λέω "τραγουδώντας" γιατί στην πραγματικότητα δεν τραγαδουδάει αυτή  αλλά αυτό που παίζει από πάνω είναι το voice sampling από το event της Trafalgar Square και νομίζω ότι και η ιδέα αλλάκαι η εκτέλεση είναι πολύ καλή. Well done λοιπόν στην T mobile πού είναι τόσο innovative και creative στην καμπάνια της. Το νέο video από κάτω.

 

XBOX 360 - Project Natal

Αυτός ο μήνας μάλλον είναι από τους πιο ενδιαφέροντες μιας και η Microsoft ανακοίνωσε το καινούριο Xbox με ένα από τα πιο revolutionary remote controls. Το revolutionary κομμάτι του control είναι ότι δεν υπάρχει! Ο χρήστης είναι το remote control. Το σύστημα λειτουργεί με σένσορες που διαβάζουν το σώμα του παίχτη και βάση αυτού δημιουργούν το avatar. Από εκει και πέρα η κάθε κίνηση που γίνεται καταγράφεται και αναπαράγεται από το avatar!

Και ενώ σκεφτόμασταν τι ωραίο που είναι το wii και τι τέλεια τεχνολογία έχουν φτιάξει, η Microsoft κάνει ένα τρομερό comeback  το οποίο νομίζω ότι θα επαναπροσδιορίσει το γενικότερο home entertainment αλλά και φυσικά το interactivity και τον χειρισμό  των υπολογιστών. Βασικά νομίζω ότι η τεχνολογία αυτή θα είναι τόσο σημαντική όσο το ποντίκι για το pc!

Το βίντεο από κάτω. (Επιτέλους το μέλλον πλησιάζει!)

  

Και εδώ ένα παράδειγμα με το Milo το οποίο είναι too good to be true!

Google Wave

Το κύμα λοιπόν παρουσιάστηκε από τον κύριο Rasmussen και την ομάδα του την προηγούμενη εβδομάδα στο ευρύ κοινό. Όπως και τα υπόλοιπα google products έτσι και αυτό είναι εξαιρετικά visionary. Τα κύματα της Google έρχονται για να μας κάνουν να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε 2 από τις πιο συνηθισμένες δραστηριότητες στο internet: email & instant messaging. 

Η κυρίως ιδέα είναι ότι ο χρήστης δημιουργεί ένα "κύμα" (κάτι σαν το wall του facebook ένα πράμα σε Interface, 'η ισως απλώς να μοιάζει με outlook layout?) και σε αυτό καλεί φίλους και μη για να συμμετέχουν στην συνομιλία. Στην περίπτωση που τυχαίνει να είναι και οι 2 χρήστες online η συνομιλία μετατρέπεται σε instant messaging και αποθηκεύεται στο κύμα. Γενικά  το κύμα είναι γεμάτο πανέξυπνα features τα οποία κάνουν την online ζωή πολύ πιο εύκολη και συναρπαστική (στην αρχή φαντάζομαι κάπως έτσι θα νιώθουμε).  

Και αν αυτό δεν ακούγεται αρκετά συναρπαστικό τι θα λέγατε  με 2 κινήσεις να μπορούσατε να κάνετε το κύμα post στο blog σας ή ακόμα καλυτερα να κάνετε embed κομμάτι από το wave! Θεωρητικά ο στόχος του google wave είναι σταδιακά να αντικαταστήσει τα παραδοσιακά email. Το πρόγραμμα περιέχει κώδικα open source προσκαλώντας έτσι τους απανταχού developers να συνδράμουν και αυτοί αλλάκαι να πειραματιστούν με το κύμα. 

Enough reading όμως. Η πολύ καλή παρουσιάση από το team πίσω από το wave στο video από κάτω. Είναι λίγο μεγάλο αλλά στο πρώτο 20λεπτο θα έχετε αποροφηθεί (or maybe not). Εγώ παντως ανυπομονώ να αρχίσω να το χρησιμοποιώ. Αν θέλετε να είστε από τους πρώτους που θα το δουλέψουν sign up here

περισσοτερες πληροφορίες για το κύμα στο Wave blog

Real Life Facebook

Το γελοίο του πράγματος

Εν όψη ευρωεκλογών και τα 2 μεγάλα κόμματα έχουν γεμίσει το ελληνικό web  με τα banner τους. Τυχαία σήμερα ακολούθησα ενα λινκ που με έβγαλε σε αυτή τη σελίδα της Ελευθεροτυπίας απ'όπου και το screengrab. Προσπαθώ να καταλάβω ποιός δουλεύει ποιόν αλλά στο τέλος σταμάτησα να το πολυψάχνω μιας και στη χώρα ο χαβαλές και η προχειρότητα έχουνε γίνει embedded στο dna μας. Εδώ λοιπόν έχουμε τα εξής:

Έναν απληστο εκδότη που θέλει να τα πάρει και από τα 2 κόμματα αλλά δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα χρησιμοποιώντας το ίδιο inventory και για τα δυο κόμματα με αποτέλεσμα να εμφανίζονται οι διαφημίσεις τους στην ίδια σελίδα. 

Έναν αναγνώστη που προφανώς όλοι θεωρούν μαλάκα από τον εκδότη μέχρι τον διαφημιστή και το εκάστοτε κόμμα. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί ξοδεύουν τα λεφτά τους για να κάνουν τέτοιες καμπάνιες? Μάλλον προσπαθούν να αηδιάσουν τον κόσμο για να μην πάει να ψηφίσει.

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.

το λινκ της σελίδα εδώ.

     

Too much science

can have undesirable effects!

Shell on Trial

Το σημερινό πρωτοσέλιδο του Independent σίγουρα θα έδωσε μεγάλη χαρά και κουράγιο στην οικογένεια Ken Saro Wiwa και των 8 συντρόφων του αλλά και σε όσους έχουν αγωνιστεί για να μην θαφτεί αυτή ιστορία. Για όσους δεν γνωρίζουν το στόρυ, 13 χρόνια νωρίτερα εκτελέστηκε στη Νιγηρία δια απαγχονισμού ο Ken Saro Wiwa (οικολόγος ακτιβιστής) μαζί με άλλα 8 άτομα κατόπιν απόφασης στρατιωτικού δικαστηρίου.  Αυτό ήταν το τίμημα που πλήρωσαν επειδή  αγωνιζόντουσαν για τα το αυτονόητο δικαίωμα του να αναπνέει κανείς  καθαρό αέρα και να μην πίνει μολυσμένο νερό. Ο αγώνας τους- πλήρως ειρηνικός- καταφέρει να συσπειρώσει τους Ogoni-φυλή της περιοχής- και να αναδείξει το πρόβλημα και την ρύπανση που προκαλούσαν οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες στο Δέλτα του Νίγηρα. Από την πρώτη στιγμή όλες οι υποψίες για τη δίκη παρωδία έπεσαν στην Shell αλλά και στο υπόλοιπο consortium των εταιριών που είχαν συμφέροντα στην περιοχή και πολύ στενή σχέση με το διεφθαρμένη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.

13 χρόνια αργότερα όμως οι συγγενείς των θυμάτων εκμεταλλευόμενοι ένα παλιό νόμο του 1789 κατάφεραν να γίνει αποδεκτή η αγωγή τους κατά της Shell με αποτέλεσμα την εκδίκαση της υπόθεσης  από δικαστήριο της Νεας Υορκης. O νόμος αυτός λέγεται Alien Tort Claims Act και δίνει τη δυνατότητα σε ξένους υπηκόους να φέρνουν στα δικαστήρια υποθέσεις που αφορούν ανθρώπινα δικαιώματα. Η εξέλιξη αυτή ανοίγει το δρόμο και σε άλλες προσφυγές κατά εταιριών που δρουν εδώ και χρόνια σε χώρες με "φτωχά" ανθρώπινα δικαιώματα (BlackWater-Iraq, GM/South Africa etc).

Το αρθρο της Independent εδώ 

Το site της καμπανιας κατά της Shell  εδώ

Το βραβευμένο ντοκυμαντέρ για το Δέλτα του Νίγηρα από τον Εξάντα εδώ 

update: Η πολύ δυνατή διαφήμιση που δημοσιεύτηκε σήμερα (27/5) στην Independent από τις οργανώσεις που συμμετέχουν στην καμπάνια.

The New Newsweek

Ύστερα από περίπου 70 χρόνια το Newsweek προχωρησε σε μεγάλες αλλάγες στη δομή του περιοδικού. Η απόφαση για την αλλαγή βασίστηκε στο γεγονός ότι η ύλη του περιοδικού είχε να προσφέρει στον αναγνώστη πολύ λιγότερα νεα από αυτά που θα είχε ήδη διαβάσει στο διαδίκτυο 'η στον καθημερινό τύπο. Η ταχύτητα με την οποία κυκλοφορούν τα νέα σήμερα παγκοσμιώς τείνει να αλλαξει το παραδοσιακό μοντέλο πληροφόρησης. Εν ολίγοις το εβδομαδιαίο newsweek αντιλήφθηκε ότι άμα δεν αλλάξει το υπάρχον μοντέλο, σταδιακά θα χάσει όλο του το κοινό και μοιραία θα κλείσει. Αυτό που επιδιώκει η νεα έκδοση είναι να παρέχει ποιοτικές ενδοσκοπήσεις και points of view αντι να παραθέτει απλώς τα γεγονότα παρέα με κανα δυο μεγάλες φωτογραφίες. Λίγο πολύ επιχειρεί να ακολουθήσει το δρόμο του economist. Οι ίδιοι οι συντάκτες στην περιγραφή του νέου περιοδικού αναφέρονται στις εκτενείς αναλύσεις ως essays που νομίζω ότι δίνει τον τόνο για τι θέλουν να πετύχουν.

Στο πρακτικό κομμάτι, τα τελευταία χρόνια η κυκλοφορία του περιοδικού φθείνει διαρκώς. Ο κύριος του αντίπαλος (Time) έχει καταφέρει να κλέψει μεγάλο κομμάτι του κοινού ενώ η επιτυχία του economist αλλά και του BBC World News στην Αμερική αποκαλύπτει πως υπαρχει μια στροφή προς εναλλακτικές/ευρωπαικές πηγές ενημέρωσης. Ο στόχος του περιοδικού είναι να μειώσει κατα 50% την κυκλοφορία του μειώνοντας τα κόστη διανομής αλλά συγχρόνως να κρατήσει/προσελκύσει το upmarket κοινό που αποτελεί και την μεγάλη πηγή εσόδων διεθνώς. Εδώ νομίζω είναι και το όλο στοίχημα καθώς μόνο αν καταφέρουν να προσελκύσουν αυτό το κοινό θα μπορέσουν να διατηρήσουν τις ίδιες διαφημιστικές χρεώσεις και επομένως να κρατήσουν τα κέρδη τους ψηλά.

Επίσης αλλαγές έγιναν και στο website το οποίο είναι αρκετά λειτουργικό και user-friendly. Πολύ θετικό το γεγονός ότι δίνουν links σε ανταγωνιστικά sites όπου θεωρούν ότι υπάρχει καλό content οπότε λειτουργούν λίγο και σαν mini aggregator.

Το νεο τεύχος έχει στο εξώφυλο τον Ομπάμα με αποκλειστική συνέντευξη-αποτίμηση (τι καλύτερο cover για re-launch!).

check it out here

Business Cards

Ένα πολύ ωραίο collection απο super creative business cards. Κάποιες είναι αστείες, άλλες αρκετά έξυπνες και κάποιες πολύ κιτσ. However they definitiely dont go unnoticed!

See all 100 here

Logo's with Hidden Message

Έχει πλάκα κάτι που έχεις δεις τόσες φορές μπροστά σου να ανακαλύπτεις ξαφνικά ότι κρύβει ένα "μυστικό" μύνημα. Διαφημιστικά δεν ξέρω αν δουλεύει (π.χ. υποσυνείδητα) αλλά γραφιστικά πρέπει να είναι πολύ fun και φυσικά θέλει φαντασία και δημιουργικότητα. Διάλεξα 3 από αυτα που σίγουρα οι περισσότεροι σίγουρα θα έχουν δει.

Στο αριστερό κομμάτι της Toblerone βλέπουμε απλώς ένα βουνό. Κοιτάξτε ξανά όμως προσεκτικά θα δείτε και μια αρκούδα μιας και η πόλη όπου "κατάγεται" η σοκολάτα είναι η Βέρνη που είναι γνωστή και ως η πόλη των αρκούδων!

Η FedEx είναι ίσως από τα πιο γνωστά παραδείγματα. Το βελάκι ανάμεσα στο Ε και χ είναι μια εξαιρετική ιδέα.

Το βελάκι της Amazon προσπαθεί να μας πει ότι πουλάνει τα πάντα εκεί from A to Z.

cant get enough logos? see more here

Wolfram Aplha, a Google Killer?

Ο επίδοξος βασιλιάς του search είναι εδώ. Για την ώρα δεν είναι με τίποτα ο Google Killer που πολύς κόσμος του προσάπτει αλλά είναι βέβαιο ότι με τον καιρό θα αποκτήσει μεγάλο μερίδιο της αγοράς. Ο Wolfram Aplha δεν είναι άλλη μια παραδοσιακή μηχανή αναζήτησης και αυτός ίσως να είναι ο λόγος της επερχόμενης επιτυχίας του.

Οι ιδρυτές του το ονομάζουν computational knowledge engine αντί για search engine. Σε απλά ελληνικά ενώ η Google αποσκοπεί να οργανώσει όλες τι πληροφορίες του κόσμου με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο o Wolfram απλώς υπολογίζει ότι είναι εφικτό να υπολογιστεί. 

Παράδειγμα: Ας πούμε ότι θέλουμε να βρούμε την απόσταση της γής από τον ήλιο. Τυπικά θα πηγαίναμε google κάνοντας αναζήτηση και αφού κοιτούσαμε τα πρώτα 5 sites  θα διασταυρώναμε μια απάντηση. Η ομορφιά του Wolfram είναι ότι στην αναζήτηση της ερώτησης  θα μας έδινε απευθείας την απάντηση. 

Σημαντική διαφορά του Wolfram με τη Google είναι οι βάσεις δεδομένων που χρησιμοποιεί. Το σύστημα είναι εξοπλισμένο με άπειρες μαθηματικές εξισώσεις αλλά και 10 terabytes of data  με πήγες που θεωρούνται  αξιόπιστες, (journals, encyclopedias κλπ).Φυσικά αυτά είναι απλώς η αρχή, όσο περνάει ο καιρό θα προστίθενται διαρκώς νέες πληροφορίες. Αυτό που δεν συμπεριλαμβάνεται στις databases είναι user content websites. 

Από πλευράς εσόδων είναι ακόμα νωρίς να δούμε την εξέλιξη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το παιχνίδι της Google με  Search Advertising δύσκολα θα επηρεαστεί μιας και ο Wolfram δεν θα απαντήσει ποτέ σε  ερωτησεις τύπου  "ποιά είναι η καλύτερη κάμερα" ενώ η Google θα έχει ως αποτέλεσμα αναζήτησης τη λίστα με reviews sites και δίπλα φυσικά θα υπάρχουν τα sponsored links των διαφημιστών.  

Το όλο προτζεκτ είναι το "παιδί" του Steven Wolfram (εξ ου και το όνομα) ο οποίος εδώ και χρόνια ονειρευότανε να βρει ένα τρόπο να δημιουργήσει αυτό το "έξυπνο" κατασκεύασμα το οποίο σύμφωνα με τα λόγια του will make all the world's knowledge computable.  

Μιας και πρόκειται για  Artificial Intelligence ήδη κυκλοφορούν σε blogs και reviews διάφορα αστεία searches στον Wolfram. So just for a laugh:  

Wolfram loves Dylan

και το αγαπημένο μου Sorry Dave, που βγαίνει όταν υπάρχει υπερφόρτωση του δικτύου. Remember 2001 Space Odyssey ;-)  

test Wolfram Alpha  here

Ο Αργυρης και Η Βασούλα - Η Βασούλα και ο Αργύρης

Έφτιαξαν ένα blog για να κρατήσουν χρονικό του γάμου τους.

Ενώθηκαν με τα "ιερά" δεσμά του γάμου

Αποκτήσανε το τζιπ που πάντα ονειρευόντουσαν και τώρα θέλουν να το γεμίσουνε παιδιά

Μπορώ να γράψω άπειρα πράγματα αλλά όχι δεν θα το κάνω....

Highlights η μουσική επένδυση και τα πυροτεχνήματα στο slideshow των φωτογραφιών του γάμου. O designer αυτού του template είχε στο μυαλό του τη Βασούλα και τον Αργύρη όταν το σχεδιαζε.

VASOULA'S WEDDING HERE

Η ανακάλυψη έγινε από τον chaka-kan 

 

celebrity swine flu fatality

and we all know who gave it to him...

The hunt for the Gollum

Μια ανεξάρτητη παραγωγή διάρκειας 40 λεπτών από fans του Τόλκιν. Διαθέσιμο δωρεάν online και σε διάφορα σινεμά ανά τον κόσμο. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η ταινία είχε budget £3,000 και τα περισσότερα ξοδεύτηκαν για τα κοστούμια! όλοι συμμετείχαν εθελοντικά και χρησιμοποιήθηκαν HD cameras για να μην ξεφύγει το κόστος παραγωγής. Τώρα στο ψητό, η ιστορία χρονικά τοποθετείται λίγο  πρίν φύγουν τα χόμπιτς από το Shire και από πλευράς ποιότητας είναι αρκετά καλή. Εγώ το είδα με αρκετές επιφυλάξεις και στο τέλος κατέληξα ότι η προσπάθεια είναι αξιοπρεπέστατη. Βέβαια είναι λίγο ξενέρα να βλέπεις κάποιον άλλον να υποδύεται τον Γκάνταλφ όπως επίσης και η αρκετα άσχημη κοπέλα που υποδύεται το ξωτικό αλλά you cant have it all. Επίσης το site του φίλμ έχει πολύ ενδιαφέροντα βιντεο behind the scenes  που εξηγούν αναλυτικά το πως δουλέψανε, τι εφέ χρησιμοποιήσανε και πως ακριβώς το κάνανε. Όποιος ενδιαφέρεται γενικά για το πώς γυρίζεται ένα φίλμ και τι υπάρχει από πίσω αξίζει τον κόπο να τα δει. Είναι μαγικά... 

40 λεπτά Τόλκιν σε HD εδω!   

The future of Press

Άλλη μια πολύ καλή προσπάθεια  απο τους New York Times αυτή τη φορά. Πρόκειται για ένα reader ουσιαστικά που μπορεί κανείς να κατεβάσει στο desktop του και δίνει και τη δυνατότητα για offline πρόσβαση. Το interface είναι εξαιρετικό και το κομμάτι με το σταυρόλεξο είναι όντως πολύ cool. Για την ωρα είναι δωρεάν αλλά στο μέλλον θα χρεώνει γύρω στα 15$ το μήνα. Βέβαια κανείς θα αναρωτηθεί γιατί να πληρώσει για κάτι τέτοιο μιας και μπορεί να έχει κάτι αντίστοιχο με το Google reader? Η διαφορά φυσικά είναι στην ποιότητα του content αλλά και παλί αξίζει να πληρώσεις? We'll see about it

Grab the reader here

   

Its Flickr Time!

The tool uses Flickr API to present the uploaded images in real-time. The images form the clock which shows the current time. 

Check it out here

Play that funky (youtube) music

Constructive Self-Critisicm or just a marketing stunt?

Η νεα καμπάνια της Evening Standard ζητάει συνγώμη από τους Λονδρέζους για διάφορους λόγους. Κάτι για τον αρνητισμό της, λίγο για τον εφυσυχασμό, επειδή χάσανε την επαφή με το κοινό τους κλπ. Η καμπάνια είναι όντως γενναία και είναι αποτέλεσμα του νέου editor in chief, Geordie Greig που ανέλαβε τον Φεβρουάριο. Φυσικά όλα αυτά για τα οποία απολογούνται στο κοινό τους είναι ευρήματα που βγήκαν από πρόσφατη έρευνα στο κοινό της εφημερίδας. Ο στόχος του Greig είναι να ενισχύσει την πολιτική ουδετερότητα της εφημερίδας μιας και τα τελευταία χρόνια έκανε αρκετά anti labour πολιτική. Βέβαια ο λόγος που έγινε η έρευνα και για τον οποίο αποφασίστηκε να τρέξει μια τέτοια καμπάνια είναι οι όλο και πιο μειωμένες πωλήσεις ευρύτερα του Telegraph Group στο οποίο ανήκει η ES αλλά και ο σκληρός ανταγωνισμός από τίς άλλες 2 βραδυνές εφημερίδες που διανέμονται δωρεάν (London Lite, London paper). Τα free press έχουν κλέψει μεγάλο μερίδιο της αγοράς από την ES παρόλα αυτά από πλευράς content υπάρχει σαφής διαφορά και εκεί είναι που ποντάρει η ES. Το μόνο που μένει να δούμε είναι αν η καμπάνια θα καταφέρει να αναστηλώσει την παραδοσιακή βραδινή εφημερίδα ή θα συνεχίσει να βουλιάζει.   

ps. φυσικά μένει να δούμε και αν η συγνώμη θα είναι έμπρακτη :-)